Choć ulica wspominana jest w źródłach pochodzących z XVII w., już w XVI w. na tym terenie pojawiły się pierwsze zabudowania – szlacheckie dworki i pałacyki. Kamienice zaczęły powstawać w XVII w., a nazwa ulicy – Nowy Świat – nawiązuje właśnie do nowego osadnictwa za wałami miejskimi.
W XIX w. Nowy Świat był warszawskim salonem – centrum kultury, sztuki i rozrywki, gdzie można było spotkać ikony tamtej epoki. Równie modny był w okresie międzywojennym. Wówczas to na Nowym Świecie wybudowano – tłumnie odwiedzane – kina, otwarto teatry operetkowe i rewiowe. Warszawska śmietanka chętnie spędzała czas w coraz liczniejszych modnych kawiarniach, cukierniach i restauracjach. Nowy Świat stał się miejscem kultowym, gdzie po prostu wypadało bywać.
Ulica Nowy Świat, podobnie jak cała Warszawa, została bardzo zniszczona podczas II wojny światowej. Z 71 przedwojennych budynków tylko sześć przetrwało we względnie dobrym stanie. Po 1945 roku przystąpiono do odbudowy, a właściwie odtworzenia Nowego Światu, nawiązując do wyglądu ulicy z XIX w., z pewnymi korektami. Główną zmianą było wyrównanie wysokości pierzei. 22 lipca 1949 roku odbudowany Nowy Świat został oddany do użytku.
Pierwsza wzmianka o Kamienicy Dorfnerów (Kamienica Nowy Świat 66) pojawiła się w dokumentach w 1770 r. Wcześniej znajdował się tu dworek należący do zakonu dominikanów. W połowie XIX w. zlikwidowano oficynę w południowej części budynku, jednak w 1897 kamienica wzbogaciła się o kilka nowych. Budynek w czasie wojny uległ częściowemu zniszczeniu. Zachowało się pierwsze i część drugiego piętra oraz XVIII-wieczna piwnica. W latach 1949-1951kamienica została odbudowana w nawiązaniu sprzed wojny. Dziś mieści się tu Teatro Hotel****.